Warto mediować w sprawach własności intelektualnej
ze względu na specyfikę praw własności intelektualnej:
możliwość łącznego rozwiązania kilku sporów w zakresie ochrony praw wyłącznych Ze względu na możliwość toczenia się dwóch równoległych postępowań np. o naruszenie i o unieważnienie lub wygaszenie prawa co do tego samego przedmiotu prawa, ugodą można zakończyć wszystkie toczące się postepowania – zarówno sądowe jak i poza sądowe.
uniknięcie bądź ograniczenie kosztów postępowania dowodowego Postępowanie dowodowe w sporach dotyczących własności intelektualnej zwykle wymaga udziału biegłych posiadających specjalistyczną wiedzę w danej dziedzinie. Czasami postępowanie dowodowe jest trudne do skutecznego przeprowadzenia np. w przypadku wykazania renomy znaku. W mediacji nie ma potrzeby przeprowadzania postępowania dowodowego co pozwala ograniczyć czas i koszty sporu.
przeciwdziałanie blokowaniu procesów W sporach dotyczących IP strony często występują do sądu z wnioskiem o zabezpieczenie roszczeń poprzez nakazanie obowiązanemu wstrzymania działań dotyczących np. publikacji, produkcji, dystrybucji czy reklamy. Odpowiednio szybko zwarta ugoda pozwala uniknąć przestoju produkcji czy zniweczenia kampanii reklamowej.
możliwe ustalenie zakresu spornych pojęć Częstą przyczyną sporów w zakresie własności intelektualnej są odmiennie rozumiane przez każdą stronę sporu nieostre pojęcia takie np. jak „twórczość” „renoma” „więź twórcy z utworem”, „wkłady twórcze”. W procesie mediacji strony mogę ustalić ich znaczenie dla stron, np. w przypadku sporu odnośnie istnienia i ustalenia wielkości wkładów twórczych w utworze i odpowiadających im wielkości udziałów w prawach autorskich do tego utworu można ustalić jaki był faktyczny wkład osób zaangażowanych w tworzenie utworu i zawrzeć umowę o zarząd wspólnym prawem autorskim.
możliwy podział korzystania z praw wyłącznych Z uwagi na terytorialny charakter praw wyłącznych w przypadku kolizji np znaku towarowego zarejestrowanego w EUiPO i znaku krajowego można ograniczyć korzystanie ze znaku do danego terytorium, ustalić klasy towarów i usług w jakich towary będą używane, zawrzeć umowy licencyjne określające warunki korzystania z danego prawa.
łatwiejsze ustalenie podmiotu i przedmiotu praw wyłącznych W procesie mediacji łatwiej wyjaśnić i ustalić zakres roszczeń uprawnionego (zwłaszcza roszczeń o charakterze niepieniężnym) poprzez wymianę propozycji i ich negocjowanie trudność w oszacowaniu wartości przedmiotu sporu, dochodzenia roszczeń pieniężnych ze względu na ich wyliczenie.
koszt i czas
- wymierną oszczędność kosztów (finansowych, emocjonalnych, czasowych), relatywnie niski koszt jej przeprowadzenia dla stron,
- o wiele krótszy czas trwania mediacji w porównaniu z postępowaniem sądowym, który zależy przede wszystkim od stron i ich woli dojścia do porozumienia
nieformalny charakter
- odformalizowany charakter dzięki czemu strony mogą poczuć się swobodniej i pewniej, nieformalność i prywatność postępowania (pozwala na uniknięcie stresu związanego z występowaniem w sądzie czy w roli powoda czy pozwanego; pozwala każdej ze stron zachować twarz, podjąć postanowienia obopólnie możliwe do zaakceptowania
pozytywna postawa
- skupienie się na dojściu do porozumienia przez same strony przy pomocy niezaangażowanego w spór mediatora, które umożliwi obu stronom „wygraną” sporu
- pewność wykonania osiągniętego kompromisu,
- wzrost zaufania,
- perspektywy współpracy w przyszłości (strony w dużym stopniu stosują się do powziętych ustaleń z uwagi na to, że same uzgodniły te ustalenia)
możliwość sądowego rozstrzygnięcia
- nie zamyka drogi sądowej (jeśli nie dojdzie do wypracowania porozumienia to proces sądowy rozpocznie się bądź będzie kontynuowany)